- tius
- nūtrīcĭus and -tĭus, a, um, adj. [nutrix], that suckles, nourishes, nurses.I.Adj.:II.
quis Faustulum nescit pastorem fuisse nutricium, qui Romulum et Remum educavit?
Varr. R. R. 2, 1, 9:nutriciae curae,
Arn. 2, 58:humus radices tenero velut nutricio sinu recipit,
Col. 3, 13, 7.—Subst.A.nūtrīcĭus, ii, m., a bringer up, a tutor:B.erat in procuratione regni, propter aetatem pueri, nutricius ejus,
Caes. B. C. 3, 107; Inscr. Orell. 2964.—Also, transf.:Favonius afflatu nutricium exercebit,
Plin. 18, 34, 67, § 337.—nūtrī-cĭa, ae, f., a nurse, governess, tutoress, Hier. Ep. 108, n. 30.—C.nūtrīcĭum, ii, n., a nursing; nourishment:2.illius pio maternoque nutricio aeger convalui,
Sen. Cons. ad Helv. 19, 2:nutricia ducere ab aliquo,
Arn. 5, 163:omnia infantum nutricia,
Manil. 3, 133.—In plur.: nūtrīcĭa, ōrum, n., a nurse's wages, ta threptêria (late Lat.), Dig. 50, 13, 1 fin.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.